فلسفه یونان
فلسفه یونان وجود آمده در قرن ۶ پیش از میلاد و با طیف گستردهای از افراد، از جمله فلسفه سیاسی، اخلاق، متافیزیک، هستی شناسی، منطق، زیستشناسی، فصاحت و بلاغت، و زیبایی شناسی درآمیخته است. یونان در نزد دانشمندان و بسیاری از مردم جهان زادگاه فلسفه محسوب میگردد و بسیاری از آثار ارزشمند فلسفی حاصل تلاش فیلسوفان شهیر یونانی است.
پس از دهها قرن از حیات فیلسوفان یونانی، تاثیرات تفکرات فلاسفه یونانی در آثار فیلسوفان معاصر مشاهده میشود. آتن خاستگاه معنویت یونانی و پیشگام تفکر فلسفی میباشد و اوج فلسفه یونان در قرن ۴ پیش از میلاد یعنی در زمان ظهور سقراط، افلاطون و ارسطو بوده است. اگرچه پیش از افلاطون و سقراط نیز فلاسفهای چون هراکلیت، طالس و اتکسیمانوس نیز میزیستهاند. اما بیشتر متفکران فلسفه غرب را با فلاسفه یونانی آغاز میکنند و در واقع میپندارند که افکار و نظرات افلاطون و ارسطو تاثیرات شگرفی بر فلسفه غرب داشته است.
تاثیر فلسفه یونان بر فلاسفه مسلمان نیز بسیار بوده است. اولین فیلسوف مسلمان که از رسالات افلاطون اقتباس نموده بود، "ابویوسف بن اسحاق کندی" بوده که در قرن دوم هجری میزیسته است. فارابی معلم ثانی (قرن سوم هجری) در افکار و نظریاتش از فلاسفه یونان بویژه افلاطون تاثیرپذیری زیادی داشته است. علاوه بر فلاسفه یاد شده ابوالحسن عامری ابن سینا، ابن مشکوبه، ابن فاتک، ابن هندو، ابوالبرکات بغدادی، غزالی، ابن باجه و ابن رشد از فلاسفه یونانی متاثر بودهاند.